- кушиш
- [کشش]исми феълӣ аз куштан; куштор, қатл; қитол; аввал пурсиш, баъд кушиш (зарб.)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
куш — I [کش] 1. асоси замони ҳозира ва сиғаи амр аз куштан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои кушанда: одамкуш, говкуш II [کش] куштан, кушиш, қатл; ҳукми куш ҳукми суд (маҳкама) дар бораи ба қатл расонидани касе (ҳамчун ҷазои олӣ) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
куштор — [کشتار] кушиш, куштан; бисёр куштан, кушокушӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ